Al bijna vier weken zijn verstreken sinds mijn laatste verhaal! Vol goede moed begon ik aan deze blog en nam me voor niet een van die personen te worden die in het begin veel schrijven en het er dan ineens bij laten hangen; want hoe moeilijk kan het zijn? Nou zo moeilijk dus. Desondanks zal ik proberen het volgende interval niet zo lang te laten zijn....
Mijn leventje hier in St. Petersburg begint inmiddels enige regelmaat te kennen. Elke week zijn er colleges, een aantal musea bezoeken en een feestje ergens aan het eind. Ik heb hier Internationale Vrouwendag beleefd (erg populair en omvat bloemen, lekkernijen en andere verwennerij), Saint Patrick's Day gevierd, de achtste Symphonie van Mahler in de Concert Hal van het Mariinsky Theater gezien, een optreden van Ben L'Oncle Soul meegemaakt en een volledig verzorgde Russische avond gekregen. Dit laatste ging om de verjaardagen van Nicolas (Fransman) en Ksenia (Russische) en deze vierden dit samen in compleet Russische stijl. Bergen lekker eten, zalige desserts (pannenkoekjes met jam, soesjes, blini's en nog veel meer) en Russische spelletjes. Dit was een enorm succes en ik heb die rare Russen weer een beetje beter leren kennen. Een deel van deze ervaring kan ik inmiddels ook delen met mijn lieve zuster Hester en Fien die hier sinds afgelopen vrijdag op bezoek zijn! Suuuper leuk en tof om de stad aan hen te kunnen laten zien. Het is grappig om te merken dat zij zich ook over van alles verbazen en hier vervolgens uitvoerig commentaar op kunnen geven ;) Deze verbazing begint bijvoorbeeld al bij het betreden van een restaurant/bar.....

Aangezien koken niet mijn grootste hobby is en onze keuken met zeven mensen, drie elektrische kookpitten en vier borden niet echt toereikend is, heeft het eten buiten de deur voor veel mensen de voorkeur (mijn excuses voor de rijm in deze zin....puur toeval). Nu wordt dit ook nog eens vergemakkelijkt door het feit dat eten in een restaurant, mits goed gekozen, niet veel hoeft te kosten. Nu kan dit af en toe ook liggen aan de erbarmelijke kwaliteit van het eten, maar hier moet je slechts even aan wennen. Verder is er op het eerste gezicht niet veel opmerkelijks te zien aan de horecagelegenheden in Piter. Maar....schijn bedriegt!
Naast de vele westerse Horecaketens in St. Petersburg is het overgrote deel nog steeds in authentieke Russische stijl. De westerse ketens zoals Coffeeshop Company (niet te verwarren met de Coffee Company) en andere hippe koffieketens werken in het algemeen zoals we in Nederland gewend zijn. Een schattig meisje met een paardenstaart geeft je een menu bij binnenkomst, je maakt een keuze, wuift naar de ober (sorry Sweder) en plaatst je bestelling. Bij deze laatste handeling echter begint de Westerse façade al een beetje af te brokkelen. Russische obers blijken namelijk niet echt vertrouwen te hebben in je competentie om keuzes te maken en vragen na je bestelling herhaaldelijk of je toch geen belang hebt bij een stukje Cheesecake (erg populair) of een andere versnapering. Nadat het halve menu de revue heeft gepasseerd geven ze het doorgaans op en begeven zich naar de bar. Vervolgens lijkt het barpersoneel voor je koffie verkeerd de bonen nog te moeten oogsten en na een kwartier heb je dan uiteindelijk je koffie. Sommigen zouden dit trage bediening noemen, maar zie het als een kalme lifestyle die tegenwicht biedt aan het jachtige leven in bijvoorbeeld Amsterdam. Op je gemak kun je nu toch genieten van je welverdiende kop koffie inclusief koekje. In het geval dat je een koffie verkeerd hebt bestelt krijg je er altijd een rietje bij....nee ik snap het ook niet. Hierna besluit je dat het inmiddels al na het middaguur is en dat een biertje best geoorloofd is. Hier wordt het pas echt moeilijk. De Nederlandse manier van winstmaximalisatie in de horeca (zodra het glas leeg is vragen of je nog iets wilt drinken) is namelijk nog niet bekend in Rusland. Deze no-pressure houding in een bar klinkt misschien prettig, maar kan ook irritant worden als het vervolgens een half uur duurt voordat de ober je aanwezigheid opmerkt. Na uitgebreid onderzoek bleek het mogelijk bijna twee uur zonder consumptie in een bar te zitten voordat het personeel kwam vragen of we misschien nog wat wilden drinken. Calculeer dus altijd wat extra tijd in bij het vragen van de rekening aangezien dit ook wel even kan duren.
Nog uitdagender is gaan eten bij een typisch Russische eetgelegenheid. Ten eerste maakt de taalbarrière het al iets moeilijker, omdat de Menu's vaak uitsluitend in het Russisch zijn. Hiernaast hebben deze restaurants vaak de vorm van een buffet en bevatten doorgaans eten dat niet zou misstaan in een Duits wegrestaurant. Het verraderlijke hieraan is echter de manier waarop de prijzen worden weergegeven. Deze geven namelijk de prijs per 50 of 100 gram aan (in kleine lettertjes). Een nietsvermoedende bezoeker (AKA: ik) dacht hierdoor een goedkoop diner te halen en moest vervolgens ruim 15 euro neertellen. Een beetje jammer, maar door schade en schande wordt men wijs. Gelukkig is het vaak wel lekker en erg voedzaam, oftewel vet en vullend. Het voordeel van deze manier van eten is dat je enorme wachttijden worden bespaard.
Al deze factoren dragen eraan bij dat je bij het uitkiezen van een restaurant in een crisis kan belanden die niet zou misstaan in een boek van Dostoevsky. Succes.